We are ships at Sea not ducks on a pond‘. Deze zin van Lawrence staat op ansichtkaart die ik van hem heb gekregen nadat ik een masterclass bij hem mocht volgen in Maastricht in 1993. Het werk van Lawrence Weiner bestaat uit ‘taal + de materialen waarnaar wordt verwezen’, waarbij taal ook gezien wordt als sculpturaal, d.w.z. driedimensionaal materiaal. Met zijn tijdgenoten Joseph Kosuth, John Baldessari en Sol LeWitt behoorde Weiner na 1967 tot de kern van het Amerikaanse conceptualisme dat wilde afrekenen met de beeldende kunst die alleen maar op objecten en uiterlijk vertoon was gebaseerd, of op de sterrenstatus van de romantische schilder en beeldhouwer die de meest individuele uiting van zijn meest individuele gevoel wilde uitdragen. Lawrence Weiner was vooral geïnteresseerd in het mechanisme hoe beelden en woorden ontstaan, hoe ze hun betekenis krijgen en hoe ze het ‘systeem’ erachter konden manipuleren. Een van de systemen die de kunstenaars wilden veranderen was het kapitalistische: door kunst te ontmaterialiseren zou het geen speelbal meer zijn van speculatie en handel.

We are ships at Sea not ducks on a pond‘. Deze zin van Lawrence staat op ansichtkaart die ik van hem heb gekregen nadat ik een masterclass bij hem mocht volgen in Maastricht in 1993. Het werk van Lawrence Weiner bestaat uit ‘taal + de materialen waarnaar wordt verwezen’, waarbij taal ook gezien wordt als sculpturaal, d.w.z. driedimensionaal materiaal. Met zijn tijdgenoten Joseph Kosuth, John Baldessari en Sol LeWitt behoorde Weiner na 1967 tot de kern van het Amerikaanse conceptualisme dat wilde afrekenen met de beeldende kunst die alleen maar op objecten en uiterlijk vertoon was gebaseerd, of op de sterrenstatus van de romantische schilder en beeldhouwer die de meest individuele uiting van zijn meest individuele gevoel wilde uitdragen. Lawrence Weiner was vooral geïnteresseerd in het mechanisme hoe beelden en woorden ontstaan, hoe ze hun betekenis krijgen en hoe ze het ‘systeem’ erachter konden manipuleren. Een van de systemen die de kunstenaars wilden veranderen was het kapitalistische: door kunst te ontmaterialiseren zou het geen speelbal meer zijn van speculatie en handel.

We are ships at Sea not ducks on a pond‘. Het werk van Lawrence Weiner bestaat uit ‘taal + de materialen waarnaar wordt verwezen’, waarbij taal ook gezien wordt als sculpturaal, d.w.z. driedimensionaal materiaal. Het Amerikaanse conceptualisme dat wilde afrekenen met de beeldende kunst die alleen maar op objecten en uiterlijk vertoon was gebaseerd, of op de sterrenstatus van de romantische schilder en beeldhouwer die de meest individuele uiting van zijn meest individuele gevoel wilde uitdragen. Lawrence Weiner was vooral geïnteresseerd in het mechanisme hoe beelden en woorden ontstaan, hoe ze hun betekenis krijgen en hoe ze het ‘systeem’ erachter konden manipuleren.